In de maand  november:  een interview met Dick van Asselt, waarin hij verslag doet van de restauratie van de Scania LB 111.

Om het verhaal zo compleet mogelijk te maken moeten we terug naar het jaar 1966. In dat jaar kwam ik in dienst bij Folmer Transport in Veenendaal. Mijn eerst vrachtwagen werd een 120 pk DAF tankwagen met aanhanger en de 2de  was een Scania L76, een wagen om nooit te vergeten. Wij vervoerden melk voor Coberco te Zutphen en de afstanden waren voor die tijd behoorlijk groot, b.v. van Ryemerstok in Zuid-Limburg naar plaatsen in Noord-Friesland. Deze tijd heb ik ervaren als heel plezierig en na 35 jaar een eigen bedrijf te hebben gehad, ontstond het plan om een  tankwagen te bouwen en wel in de zelfde kleuren als van mijn oude werkgever n.l. nautina blauw en albina wit van Daf. Dus eerst op zoek naar een identieke melktank uit die jaren en liefst van het merk Dijkstra uit Assen. In de jaren 60 waren er behoorlijk veel in gebruik, maar nu natuurlijk zo goed als onvindbaar. Na veel zoeken toch een redelijk exemplaar gevonden bij de hr. Antoon Remeysen. Met zijn tankwagens vervoerde hij vroeger veel melk in Brabant en voornamelijk naar Zevenbergschenhoek. Uiterlijk zag de tank er niet uit, maar na een winter lang schuren en polijsten toch een mooi resultaat gekregen.

De volgende opdracht was: vindt een geschikte Scania L110 of L76, liefst met slaapcabine. Alles wat ik vond was miserabel, vooral de binnenbalken van het chassis. Mijn technische kennis om dit te verhelpen ging niet zo ver. Na veel zoeken werd het een Scania LB 111, echter wel een frontstuur, maar een met een heel goed chassis. In gedachten zag ik hem al staan met tank en in de gewenste kleuren. Ik ben er aan begonnen en na 3 jaar was hij klaar. Het viel echt tegen voor een amateur als ik.
Technisch verkeerde de Scania in redelijke staat, maar onder de oude plamuur was het huilen met de pet op. Met behulp van Theo Klaassen uit Echteld ben ik er met frisse moed aan begonnen. Theo heeft een behoorlijk begin gemaakt en mij tegelijkertijd de kunst van het lassen bijgebracht  (voor zo ver dat mogelijk was) en na enkele zaterdagochtenden samen moest ik alleen verder. Toch kreeg ik er steeds meer plezier in. Zoals gezegd was er technisch weinig aan de hand . Alleen het remgedeelte grondig nazien, ankerplaten vernieuwd en rondom nieuwe wielbouten gemonteerd.
Het chassis moest worden ingekort achter de achteras en tevens heb ik een nieuw achterkalf (of hoe dat ook mag heten ??) met verlichting en vangmuil gemaakt. Hierna het plaatwerk glad gemaakt en de wielen gestraald en gespoten. Ik had nog 6 mooie banden staan, maar die heb ik na het spuiten pas gemonteerd. Nu ging het echt gebeuren: het spuiten. Spuiterij Evers in Ede heeft mooi werk geleverd en autobeklederij Hardeveld in Veenendaal heeft de stoelen en de bedden van een mooi stofje voorzien. De rest van het interieur heb ik thuis afgemaakt. Toen de Scania klaar was en in de voorjaarszon stond te glimmen was ik wel een beetje trots maar tevens speet het me toch, dat het werk gedaan was. Inmiddels heb ik aan vele toertochten meegedaan en op enkele evenementen geweest.

Waar ik bijzonder van geniet  zijn b.v. de Elfstedentocht voor vrachtwagens van Peter Visser en de Lage Landen Tour van onze eigen HAV vrachtwagengroep.

Dick van Asselt