Kaprun, Oostenrijk door Simon Laan

Verslag van Simon Laan, deelnemer aan het “Oldtimer Nutzfahrzeugetreff Kaprun” van juni 2015 in Oostenrijk.

Tijdens een bijeenkomst werd er geopperd om naar Kaprun in Oostenrijk te gaan. Gijs was al eens bij deze organisatie geweest.
Zij organiseren elk jaar een treffen in een andere plaats, een mooi gegeven.
Twee weken voor vertrek is met een aantal mensen contact opgenomen wanneer we zouden vertrekken.
Gijs, Eppie en Lia gingen maandagmorgen op weg richting Rheinbollen, zelf ben ik ’s morgens richting Malden gereden. Daar zou Jack en Hennie tussen de middag aan komen, wij hadden het aan de tijd. Maar er waren nog meer kennissen en vrienden die mee wilden, maar er zijn ook werk paarden dus die zijn woensdag vertrokken. Waaronder Jos en Marja, Jack en Corry, Jan en Joke, Dieter en Saar en Kees, allemaal snelle mannen.
Wij hebben geprobeerd zo veel mogelijk binnen door te rijden al wordt dat steeds moeilijker, eerst over de B9 naar Krefeld. Om Keulen en Bonn weer op de B9 tot Koblenz, daar is de brug over de Moesel gesloten voor auto’s boven de 3,5 ton.
Dus maar weer de A61 op tot Rheinbollen, daar was Gijs net aan gekomen. Eppie gebeld want die stond op een camping aan de Rijn.
’s Avonds met z’n alle daar lekker gegeten en nog een wijntje gedronken.
De andere dag dinsdag zijn we eerst over de A61 tot aan Speier en via Bruchsal naar Pforzheim naar beneden richting Stockach. Mooie omgeving en makkelijk te rijden, het is de B14 volgen maar toch is het Eppie die ons kwijt raakte of wij hem. We hebben dan ook een koebel gekocht en aan de auto gehangen, dan kunnen wij horen waar hij uithangt.
’s Middags gestopt bij een hotel restaurant met parking. Eppie heeft gevraagd of wij we konden eten en ook daar konden overnachten, alles goed als Eppie het vraagt! Heerlijk gegeten. De eigenaresse vroeg of we s’ morgens ook wilde ontbijten, dat leek ons wel wat.
’s Morgens stond er een ontbijt tafel met van alles gedekt een overvloed aan brood, vleeswaren, eieren, koffie, thee en jus, noem maar op. Voldaan hebben we de reis vervolgd richting de Bodesee, het was mijn bedoeling om via de B31 Friedrichshaven naar Lindau te rijden. En dan de Deutsche Alpen Strasse te volgen een mooie route langs Oberstaufen tot Hindelang, toen richting Reute in Ehrwald overnacht. Gijs was daar al eens geweest met wintersport dus wist een goede parking en een goed restaurant.
Maar eert een biertje na een dag hard werken met al die haarspeldbochten. We werden nog verwelkomt door een overspannen buschauffeur die ’s nachts overduidelijk weer vertrok. Jos nog gebeld, die was is Mannheim. Eppie zou voor broodjes zorgen ’s morgens lekker ontbeten met een gekookt eitje die Lia had gekookt.
Woensdag van Ehrwald naar Garmisch Partenkirchen, langs de Walchensee Bad Tolz en de Achernsee. Er was een weg die we niet op mochten, er was controle en de weg was 4 ton en er moest betaald worden. Dus zijn wij richting Jenbach gereden, daar Oostenrijk in gegaan richting Wörgl, deze keer was ik iedereen kwijt dus even gewacht.
Eerst kwam Eppie en Lia toen Gijs en niet veel later ook Jack en Hennie, even een koppie en met z’n alle via St Johan, Zell am See naar Bruck. Daar op de camping gedoucht, gegeten en gedronken en overnacht. Maar ’s avonds ontvingen wij het bericht dat Jos zijn Volvo het had begeven, een afgebroken klep was het probleem.
Een paar uur later hoorde wij dat de man die het treffen organiseert de auto ophaalt en laat weten dat hij de volgende dag weer kan rijden, de oplegger wordt naar het evenementen terrein gebracht.
Vrijdagmorgen zijn we rustig begonnen met ontbijt en rond 12 uur richting Kaprun gereden, ongeveer 15 minuten rijden.
Tot mijn verbazing stond de Volvo van Jos voor de oplegger gewassen en wel.
Zoals beloofd had de organisator de Volvo ‘s morgens om 5 uur gerepareerd en was om 10 uur op het evenementen terrein. Wat een service van de organisator.
‘s Middags met de hele familie op een terras wat gegeten en gedronken en avonds leuk aan gezeten.
Zaterdag voor de middag met de auto naar Maria Alm, maar voor we daar zijn moeten we eerst door de tunnel bij Zell am See. Deze is bijna 5 km lang dus voor de laatste auto er door is staat de tunnel vol uitlaatgassen en rook heel bizar.
De Maria Alm is 1630 meter hoog dus gaan we maar met de lift omhoog, ,ook Olly de hond van Lia en Eppie kan mee naar boven. Wat genoten van het uitzicht en wat gegeten, om een uur of 4 zijn we terug gereden naar Kaprun.
Nog eens over het terrein gelopen om al de Saurers, FBW Berna en Steyrs te bewonderen, de meeste auto’s zijn kippers.
Zondag zijn we met de bus naar een trein museum gebracht en daar rondgeleid, middags met een boot de Zeller See rond gevaren.
Op de boot werd een lunch geserveerd, het weer viel wat tegen maar wij zaten droog en ‘s avonds met z’n allen maar wel verdeeld in Kaprun gegeten.
Terug gekomen hebben we een afscheid feest gehouden wat nog in de late uurtjes heeft geduurd.
De volgende morgen zijn de snelle mannen in twee dagen naar huis gereden.
‘s Morgens vroeg is Dieter met Saar al vroeg weg gereden met luit getoeter, dat had hij niet hoeven doen want de FTF maakt herrie genoeg.
Jack en Hennie zijn via Zwitserland naar huis gegaan Kees had elders nog een afspraak, Jaap en z’n vrouw hadden nog geen vaste plannen.
Ad en Fridy gingen via de oostkant van Duitsland naar huis, Gijs en ik wilde via Berchtesgaden naar Straubing rijden, maar er waren veel omleidingen.
In Landau komen we Ad en Fridy met hond tegen, even later gestopt. Zij hadden toch besloten direct naar huis te gaan van wegen de regen.Wij zijn rustig onze weg vervolgd en het weer werd steeds beter. In Heinau zijn we tot rust gekomen in de zon op een dorps plein met restaurant, wat wil je nog meer.
‘s Morgens bij de bakker koffie en een broodje genuttigd dus konden we er weer een tijdje tegen. In Nürnberg wat mis gereden en tot Würzburg binnen door gereden en daar de Autobahn op tot Wiesbaden, daar langs de Rijn naar Rudesheim.
Het was nog vroeg in de middag dus eerst aan de auto maar een biertje, en wat verbaast ons , daar komen Egbert en Trudy aan gelopen.
Met ze afgesproken samen te eten maar zij moesten nog een hotel zoeken, ‘s Avonds belde ze dat ze in een dorp verder zaten en daar bleven eten.
Wij hebben Rudesheim ‘s avonds nog onveilig gemaakt en lagen om 23:00 uur op bed.
Woensdagmorgen eerst weer naar de bakker voor koffie en een broodje wat een rust met zo’n reisleider. Dus maar weer ontspannen langs de Rijn onderweg tot Bonn daar de Autobahn weer op tot Krefeld, daar nog even binnen door om wat goedkoop te tanken.
En aan de grens bij Goch een uitsmijter gegeten en Gijs een goede reis naar huis gewenst, en zijn we op huis aan gegaan.
De teller stond op 2365 km toen ik thuis was, zonder problemen. Jammer dat Jos wat motor storing had ,ik heb er een nare dag van gehad, en dat we niet met z’n ALLE zowel heen als terug samen konden rijden.
Verder een mooie tour geweest.